Istanboel--> Nederland--> Istanboel??
Blijf op de hoogte en volg Joyce
01 Mei 2014 | Turkije, Istanbul
zoals ik in mijn vorige verslag vertelde had ik in de week voor mijn reis naar Nederland veel op de planning staan.
na mijn laatste toets op donderdag voelde ik mij al een stukje beter. de stress viel van mijn schouders af.
Die vrijdag heb ik geen stage en hoef ik dus alleen voor een uurtje naar mijn Turkse les. daarna besluiten Sonay en ik naar de manicure te gaan en mijn haar ook maar even te laten knippen. wat een ervaring wat in Nederland toch gewoon even naar de kapper gaan is. terwijl mijn haar (in drie plukken recht) afgeknipt wordt, zit Sonay in de pedicure stoel en daarna bij de manicure. ook worden de wenkbrauwen van een Turkse vrouw geëpileerd met een touwtje, aan haar tranen te zien doet dat dus wel zeer in tegenstelling wat iedereen altijd zegt!ook mijn nagels worden voor het eerst verzorgd sinds ik ze heb laten groeien.
zaterdag word ik uitgenodigd voor een etentje maar omdat ik de hele tijd niks hoor besluit ik op onderzoek uit te gaan. ik ga naar de Europese kant en bezoek de blauwe moskee voor de derde keer (niet zo bijzonder) en de Hagia Sophia voor de eerste keer (heel bijzonder!) daarna loop ik wat rond en ga ik naar de grand bazaar om Turkse lekkernijen te halen voor thuis en om wat cadeautjes voor de familie te halen. als ik s avonds moe maar voldaan terug kom word ik alsnog uitgenodigd om te komen eten. ook dit wordt weer een gezellige en late avond. en we spreken af om de volgende ochtend naar de Prince's Islands te gaan.
zondag gaan we vroeg op de ferry naar de Prince's Islands. een eiland twee uurtjes met de boot van Istanboel vandaan waar alleen gefietst word en gereden met paard en wagen. van de drukte van de stad naar de rust en stilte van het eiland is een hele verlichting voor mij. als een echte gekke Hollander ga ik op mijn gehuurde fietsje het hele eiland over. 8 man achter mij latende die steeds puffend en kreunend vragen om een pauze. zelfs als iedereen rustig wil zitten ben ik nog niet klaar. na de lunch gaan we een berg beklimmen en hebben we een adembenemend mooi uitzicht. zo zwaar als de beklimming is met de fiets aan de hand zo snel gaat de afdaling. natuurlijk niet erg veilig maar op de fiets een steile berg afdalen geeft een enorme kick! daarna brengen we de fietsen terug, eten we een heel groot ijsje waar ik ongeveer drie kwartier voor nodig heb en wat als vervanging voor mijn avondeten geldt en gaan we met zo'n 200 Erasmus studenten op de ferry terug naar Istanboel. tot nu toe mijn beste dag hier en mijn favoriete plek. foto's volgen later.
de rest van de week voor ik weg ga verloopt rustig. ik ga op dinsdag gezellig uit eten in besiktas waarna we een wandeling maken door een park wat een bos blijkt te zijn. zodra je de poort door gaat vergeet je dat je in een grote stad bent en hoor je alleen nog maar watervallen en fluitende vogeltjes. ook zien we in het bos een verlaten theehuis wat voor mij lijkt op het begin van een horror film. maar Mathias beloofd me niet te vermoorden.
op woensdag een dag voor ik vertrek naar huis besluiten we een free hug event te houden. het komt er op neer dat we met 4 man alle mensen gaan knuffelen die dit willen op de grootste en drukste winkelstraat van Istanboel. de mensen in Taksim zijn enthousiast en ik heb nog nooit zoveel knuffels gekregen. met mijn zelf gemaakte borden zijn we goed te zien. en na een uurtje zijn er nog 8 Turkse mensen bij gekomen die graag willen helpen.
alsof ik nog niet genoeg meegemaakt heb, ga ik donderdag op weg om mijn residence permit op te halen. alle drama die het gekost heeft is het allemaal waard als ik maar naar Nederland mag. maar mijn residence permit ligt er niet en s avonds nog niet. de politie verteld me dat ik gewoon mag reizen met mijn visum. dat doen we dan maar. die avond reis ik naar het vliegveld. om 1 uur in de nacht kom ik daar aan. de volgende ochtend vlieg ik om 6 uur dus ik verblijf op het vliegveld.
mijn verslag van Nederland zal ik kort houden. want Nederland is voor jullie natuurlijk normaal. voor mij niet meer! ik voel me een buitenlander en sta zelfs in de verkeerde rij bij de paspoortcontrole omdat ik vergeten ben dat ik een Europees paspoort heb. maar eindelijk in Nederland kan ik mijn lieve vriendje weer in de armen springen en reizen we samen. mama en Rick zijn blij me te zien en ik wordt dood geknuffeld. ik zie de stress bij mama in de ogen dus de vrijdag en zaterdag staan in het teken van papa's 50ste verjaardagsfeestje. eerste en tweede paasdag zijn rustig ik ga nog naar een verjaardag. dinsdag zie ik mark eindelijk weer en kan ik zijn huisje bezichtigen. woensdag gaan mama, papa, Rick en ik gezellig shoppen en s avonds uit eten, donderdag ga ik shoppen met Jeroen en s avonds een gezellig meidenavondje houden met Dees en vrijdag staat compleet in het teken van prinsennacht. zaterdag struin ik met mama over de rommelmarkt. zondag is weer rustig en ga ik nog even naar Jeroen. en maandag moet ik al weer afscheid nemen van Nederland. ik kan het gevoel niet beschrijven hoe fijn het was om even thuis te zijn. dan heb ik nog niet eens besproken wie ik allemaal even heb kunnen zien in de stad en op het (ex)werk. ik begin nu al weer met aftellen tot ik iedereen weer kan zien.
mijn aankomst in Istanboel zal ik ook niet snel vergeten. bij de paspoort controle waar alles om draait pakt de politieman zijn stempel maar net voor hij de stelpen zet ziet hij dat ik een single entry visum heb en dat betekend dat ik het land niet in mag. hij verteld me doodnormaal dat ik terug naar Nederland moet. na tweeënhalf uur overal heen gestuurd te zijn en eigenlijk nog het land niet in te mogen moet ik een nieuw visum kopen en word ik toegelaten in Istanboel. half 4 s nachts zijn er natuurlijk geen vervoersmogelijkheden meer behalve de taxi en ondanks dat het veel kost ben ik zo blij dat het gelukt is dat ik er toch maar voor betaal. want om 8 uur gaat mijn wekker gewoon weer en moet ik weer naar school.
nu, 3 dagen verder ben ik eigenlijk weer geheel gewend aan mijn omgeving. en zit ik weer vol in het huiswerk. want over een weekje komen dees en roos mij bezoeken en over 4 weken beginnen mijn toetsen!!!
na mijn laatste toets op donderdag voelde ik mij al een stukje beter. de stress viel van mijn schouders af.
Die vrijdag heb ik geen stage en hoef ik dus alleen voor een uurtje naar mijn Turkse les. daarna besluiten Sonay en ik naar de manicure te gaan en mijn haar ook maar even te laten knippen. wat een ervaring wat in Nederland toch gewoon even naar de kapper gaan is. terwijl mijn haar (in drie plukken recht) afgeknipt wordt, zit Sonay in de pedicure stoel en daarna bij de manicure. ook worden de wenkbrauwen van een Turkse vrouw geëpileerd met een touwtje, aan haar tranen te zien doet dat dus wel zeer in tegenstelling wat iedereen altijd zegt!ook mijn nagels worden voor het eerst verzorgd sinds ik ze heb laten groeien.
zaterdag word ik uitgenodigd voor een etentje maar omdat ik de hele tijd niks hoor besluit ik op onderzoek uit te gaan. ik ga naar de Europese kant en bezoek de blauwe moskee voor de derde keer (niet zo bijzonder) en de Hagia Sophia voor de eerste keer (heel bijzonder!) daarna loop ik wat rond en ga ik naar de grand bazaar om Turkse lekkernijen te halen voor thuis en om wat cadeautjes voor de familie te halen. als ik s avonds moe maar voldaan terug kom word ik alsnog uitgenodigd om te komen eten. ook dit wordt weer een gezellige en late avond. en we spreken af om de volgende ochtend naar de Prince's Islands te gaan.
zondag gaan we vroeg op de ferry naar de Prince's Islands. een eiland twee uurtjes met de boot van Istanboel vandaan waar alleen gefietst word en gereden met paard en wagen. van de drukte van de stad naar de rust en stilte van het eiland is een hele verlichting voor mij. als een echte gekke Hollander ga ik op mijn gehuurde fietsje het hele eiland over. 8 man achter mij latende die steeds puffend en kreunend vragen om een pauze. zelfs als iedereen rustig wil zitten ben ik nog niet klaar. na de lunch gaan we een berg beklimmen en hebben we een adembenemend mooi uitzicht. zo zwaar als de beklimming is met de fiets aan de hand zo snel gaat de afdaling. natuurlijk niet erg veilig maar op de fiets een steile berg afdalen geeft een enorme kick! daarna brengen we de fietsen terug, eten we een heel groot ijsje waar ik ongeveer drie kwartier voor nodig heb en wat als vervanging voor mijn avondeten geldt en gaan we met zo'n 200 Erasmus studenten op de ferry terug naar Istanboel. tot nu toe mijn beste dag hier en mijn favoriete plek. foto's volgen later.
de rest van de week voor ik weg ga verloopt rustig. ik ga op dinsdag gezellig uit eten in besiktas waarna we een wandeling maken door een park wat een bos blijkt te zijn. zodra je de poort door gaat vergeet je dat je in een grote stad bent en hoor je alleen nog maar watervallen en fluitende vogeltjes. ook zien we in het bos een verlaten theehuis wat voor mij lijkt op het begin van een horror film. maar Mathias beloofd me niet te vermoorden.
op woensdag een dag voor ik vertrek naar huis besluiten we een free hug event te houden. het komt er op neer dat we met 4 man alle mensen gaan knuffelen die dit willen op de grootste en drukste winkelstraat van Istanboel. de mensen in Taksim zijn enthousiast en ik heb nog nooit zoveel knuffels gekregen. met mijn zelf gemaakte borden zijn we goed te zien. en na een uurtje zijn er nog 8 Turkse mensen bij gekomen die graag willen helpen.
alsof ik nog niet genoeg meegemaakt heb, ga ik donderdag op weg om mijn residence permit op te halen. alle drama die het gekost heeft is het allemaal waard als ik maar naar Nederland mag. maar mijn residence permit ligt er niet en s avonds nog niet. de politie verteld me dat ik gewoon mag reizen met mijn visum. dat doen we dan maar. die avond reis ik naar het vliegveld. om 1 uur in de nacht kom ik daar aan. de volgende ochtend vlieg ik om 6 uur dus ik verblijf op het vliegveld.
mijn verslag van Nederland zal ik kort houden. want Nederland is voor jullie natuurlijk normaal. voor mij niet meer! ik voel me een buitenlander en sta zelfs in de verkeerde rij bij de paspoortcontrole omdat ik vergeten ben dat ik een Europees paspoort heb. maar eindelijk in Nederland kan ik mijn lieve vriendje weer in de armen springen en reizen we samen. mama en Rick zijn blij me te zien en ik wordt dood geknuffeld. ik zie de stress bij mama in de ogen dus de vrijdag en zaterdag staan in het teken van papa's 50ste verjaardagsfeestje. eerste en tweede paasdag zijn rustig ik ga nog naar een verjaardag. dinsdag zie ik mark eindelijk weer en kan ik zijn huisje bezichtigen. woensdag gaan mama, papa, Rick en ik gezellig shoppen en s avonds uit eten, donderdag ga ik shoppen met Jeroen en s avonds een gezellig meidenavondje houden met Dees en vrijdag staat compleet in het teken van prinsennacht. zaterdag struin ik met mama over de rommelmarkt. zondag is weer rustig en ga ik nog even naar Jeroen. en maandag moet ik al weer afscheid nemen van Nederland. ik kan het gevoel niet beschrijven hoe fijn het was om even thuis te zijn. dan heb ik nog niet eens besproken wie ik allemaal even heb kunnen zien in de stad en op het (ex)werk. ik begin nu al weer met aftellen tot ik iedereen weer kan zien.
mijn aankomst in Istanboel zal ik ook niet snel vergeten. bij de paspoort controle waar alles om draait pakt de politieman zijn stempel maar net voor hij de stelpen zet ziet hij dat ik een single entry visum heb en dat betekend dat ik het land niet in mag. hij verteld me doodnormaal dat ik terug naar Nederland moet. na tweeënhalf uur overal heen gestuurd te zijn en eigenlijk nog het land niet in te mogen moet ik een nieuw visum kopen en word ik toegelaten in Istanboel. half 4 s nachts zijn er natuurlijk geen vervoersmogelijkheden meer behalve de taxi en ondanks dat het veel kost ben ik zo blij dat het gelukt is dat ik er toch maar voor betaal. want om 8 uur gaat mijn wekker gewoon weer en moet ik weer naar school.
nu, 3 dagen verder ben ik eigenlijk weer geheel gewend aan mijn omgeving. en zit ik weer vol in het huiswerk. want over een weekje komen dees en roos mij bezoeken en over 4 weken beginnen mijn toetsen!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
